Relatiecoaching kan ook inhouden dat we samen gaan kijken naar de dynamieken binnen de relatie, maar ook naar de verbanden met de gezinnen van herkomst (de ouders, grootouders, etc). Vrijwel altijd geeft een opstelling inzicht op een dieper niveau en meer begrip voor jezelf en elkaar.

Een opstelling is iets heel bijzonders. Je krijgt namelijk inzicht in jezelf door te kijken naar patronen en gebeurtenissen uit jouw familie. Het komt namelijk vaker voor dan je denkt dat je bepaalde dingen doet die heel veel met de geschiedenis van jouw familie heeft te maken. Ook jouw 'familie-ervaring' rond relaties hebben impact op hoe jij in een relatie staat.

Een voorbeeld:

Maarten en Desiree hebben een liefdesrelatie. Ze zijn al ruim 10 jaar bij elkaar en samen hebben ze een dochter, Merel.

Tussen Maarten Desiree ging het best goed. Echter voelden ze zich allebei ook vaak alleen in de relatie. Echt diepe gesprekken waren er niet en daar waar het over emoties ging al helemaal niet.
'Mijn ouders praten niet over emoties' vertelt Desiree. 'Mijn ouders hebben zo hun dagelijkse rituelen. Doen samen de boodschappen, lezen hun krantje. Mijn vader gaat elke vrijdag naar de markt vis halen. Maar echt praten? Dat doen mijn ouders niet.

De ouders van Maarten zijn gescheiden toen Maarten 7 jaar was. Zijn moeder is vrij snel in een nieuwe relatie gestapt en die is er nog steeds. De vader van Maarten is nog steeds alleen en zwaar op de hand. Bezoeken aan zijn vader zijn moeizaam en zwaar. Hij lijkt nog steeds last te hebben van de scheiding volgens Maarten.

Ze kiezen voor een relatieopstelling in de praktijk (een privé opstelling).
Op de grond leggen we een matje neer voor de plek van Maarten. En een matje voor de plek van Desiree. Beiden gaan ze op hun eigen matje staan en spreken uit wat ze vanaf die plek voelen.

Desiree kijkt vanuit haar plek naar Maarten, maar ook iets voorbij hem zegt ze.
Maarten kijkt naar buiten en zegt dat het lijkt of hij eigenlijk niet aanwezig is. Desiree herkent dit ook in het dagelijkse leven. Dat Maarten er niet echt is en dat zij wel naar Maarten kijkt, maar ook niet. 

We leggen een matje neer op de plek voorbij Maarten. De plek waar Desiree naar kijkt. Desiree gaat op die plek staan en zegt dat ze voelt dat dit de plek is waar ze zo naar verlangt. De plek waarin zij en Maarten innig verbonden zijn en waar ze samen praten over diepgaande gevoelens. De plek die zo onbereikbaar lijkt. De plek die zij 'de gelukkige relatie plek' noemt.

Daarna leggen we 2 matjes neer voor de ouders van Desiree. En ineens voelt Desiree dat ze bang is dat ze net als haar ouders gaat worden. En dat ze daarom zo enorm kijkt naar de onbereikbare plek.

Maarten blijft intussen op zijn matje staan en lijkt iets mee te krijgen van het hele gebeuren van Desiree, maar hij geeft ook aan dat hij er niet zo mee bezig is.

Op de vraag 'waar ben jij wel mee bezig' kan hij in eerste instantie geen antwoord geven. Als er een matje ligt voor zijn vader schiet Maarten vol.

Uiteindelijk bleek dat Maarten zo verbonden is met zijn vader dat hij de 'gelukkige relatie plek' waar Desiree mee verbonden is niet kan innemen. Hij zou daarmee wel gelukkig zijn terwijl zijn vader dat niet is.

Na een interventie kon hij buigen voor het lot van zijn vader en arm in arme met Desiree op de 'gelukkige relatie plek' staan. Het verdriet over en voor de vader van Maarten heeft plaats gemaakt voor compassie en liefde. En dit maakte weer ruimte voor zijn eigen liefde en geluk.

Desiree kon haar ouders zien in hoe zij invulling geven aan een gelukkige relatie, maar dat dit anders is dan hoe zij er invulling aan wil geven. Ze kon het loslaten en eren hoe haar ouders een manier hebben gevonden die bij hun past.